Hüküm, sözlükte “iyileştirmek amacıyla menetmek, düzeltmek; karar vermek; ilim, derin anlayış; siyâsî anlayış” gibi anlamlara gelen hüküm, dinî kavram olarak farklı şekillerde kullanılmıştır.
Ahkam kelimesi hüküm, yargı kelimelerinin çoğuludur. Hükümler yargılar şeklinde kullanılır. Hukuk ve dolayısıyla emlak alanında kullanımı oldukça yaygındır. Hukuk literatürüne Osmanlı döneminde Arapçadan girmiştir. İlk kullanımları İslami kökenli olup din alanındaki bazı kuralları anlatmak içindir. Eski bir sözcük olduğundan zaman içinde birçok tamlamaya ve ata sözüne dâhil olmuştur.
Peygamberler aleyhimüsselâm, Allahü teâlânın kendilerine melek (Cebrâil) ile bildirdiği ahkâmı kendi zamanındaki insanlara noksansız olarak bildirmişlerdir. (Abdülganî Nablüsî)
Kur'ân-ı kerîm, bütün peygamberlere aleyhimüsselâm gönderilmiş olan ahkâmı ve daha fazlasını kendisinde toplamıştır. (Abdülhakîm Arvâsî)
Îmân ve ahkâm bilgilerini öğrenmeyen ve çocuklarına öğretmeyen, kulluk vazîfesini yapmamış olur. (İmâm-ı Gazâlî)