Abdal halk arasında Allah'a yakın ve ermiş, bilen derviş olarak anılmaktadır. Bu kişilerin daha yaşanmadan olayları sezdiği ve haber verdiği yaygındır.
Abdalın halk arasında Allah'a yaklaşmış bir kişi olduğu kabul edilmiştir. Bu kişinin olayları daha önceden sezdiği ve haber verdiği inancı yaygındır. Ancak, bu sözcük, "aptal" biçimine sokularak, yakında ne olup biteceğini sezip haber veren kimselerle alay etmek için söylenir. Kimi kez olayları önceden sezip haber verenler çıkar. Bu tamamen rastlantıdır.
(Aptal/abdal: Ermiş, Tann eri, manevî sırları bilen derviş)
Abdallar keramet gösterip olacakları önceden bilebilirler. Her insanın akıl erdiremeyeceği sırlar onlara açılır.
Abdallar gezginci dervişler idi. Bu bakımdan nerede akşam, orada sabah yaşar ve bir hırka bir lokma ile geçinirler, kimsenin işine karışmaz, dünyalık hiçbir hususta fikir beyan etmezlerdi.
Bu yüzden abdal sıfatı son zamanlarda kötü ve olumsuz bir anlam kazanmıştır. Bugün "saf, bön, ahmak" anlamında "aptal" diyoruz.
Saf insanların olaylar hakkındaki isabetli görüşleri ile alay etmek için kullanılır.
Ana gibi yâr (Bağdat gibi diyar) olmaz:
Annelerin evlatlarına yandığı kadar hiç kimse bir diğerine yanamaz.
Her türlü zor şartlar altında en fazla özveriyi anneler gösterir. En candan dost annedir.
Bağdat tarih boyunca Şark âleminin en gözde ilim, kültür ve medeniyet merkezlerinden birisi olmuştur.
Bu bakımdan diğer şehirler içinde Bağdat ne denli üstün ise, sevdiklerimiz içinde annemiz de bize o denli yakındır.