Birine âşık olmak, gönül vermek, tutulmak.
Tasavvuf ehli yani Allah'a gönül verenler, kış mevsimi gelince gürül gürül yanan yanında ısınırlarmış. Dervişler, şeyhin dersine kendilerini o kadar kaptırmışlar ki sırtı ocağa dönük olan bir dervişin sırtındaki aba, ocaktan sıçrayan kıvılcımla için için yanmış, abası yanan derviş sırtından çıkan dumanı fark etmemiş. Allah için, pir için, aşk için yanan derviş dünya ateşinin farkına bile varmazmış.
Abayı yakan derviş,
Ateşi fark etmemiş
Leyla için yanan Mecnun,
Dünyayı umursamazmış.
Abayı yakmak TDK anlamı nedir
Aşırı biçimde gönül vermek, tutulmak, âşık olmak: Sen mi verdin ona gönül yoksa o mu yaktı sana daha önce abayı? -O. C. Kaygılı.
Aba ne demek
- (I) a. hlk. 1. Abla. 2. Anne.
- (II) a. 1. Yünün dövülmesiyle yapılan kalın ve kaba kumaş. 2. Bu kumaştan yapılmış yakasız ve uzun üstlük. 3. sf. Bu kumaştan yapılan. 4. esk. Bu kumaştan yapılan ve dervişlerce giyilen hırka. 5. Kepenek (I).
- (I) 1. Abla, büyük kız kardeş. 2. Anne. 3. Üvey anne, analık. 4. Büyükanne, nine, anneanne. 5. Kaynana. 6. Yenge. 7. Teyze. 8. Hala. 9. Yetişmiş, bulûğa ermiş küçük kız kardeş. 10. Hanım, hanımefendi. 11. Baba.
- (II) 1. Çoban, deveci ve göçebelerin giydiği uzun, yakasız üstlük, kepenek. 2. Beyaz yünden dokunan bir çeşit kilim. 3. Yün terlik.
- Teklifsiz konuşmada seslenme ve dikkati çekme ünlemi.
- Şaşma ve korku ünlemi.
- Palto.
- Aba güreşinde giyilen ve dizlere değin uzanan özel güreş giysisi.
- 1. Çoban kepeneği. (Küplüce *Gümüşhacıköy - Amasya) 2. Kışlık pantalon. (Çukurhisar - Eskişehir) 3. Atkısı yün, çözgüsü kıl olan kilim. (Alayunt -Kütahya)
- 1. Ana. 2. Nine, anneanne.