Osmanlı Devleti ve Türk tarihinin ilk anayasasıdır. Osmanlı Devleti’nin ilk ve son anayasasıdır. Kanuni Esasi ile Osmanlı halkı ilk defa seçme ve seçilme hakkını ve ayrıca temsil hakkını kullanmıştır. Osmanlı halkı ilk defa padişahın yanında yönetime katılmıştır.
Kanun-ı Esasi veya 1876 Anayasası, Kânûn-ı Esâsî çeviri olarak temel kanun ya da anayasa anlamına gelmektedir. Osmanlı İmparatorluğu'nun ilk ve son anayasasıdır. 23 Aralık 1876'da ilan edilmiş, 1878'de II. Abdülhamid tarafından askıya alınmış, 24 Temmuz 1908 ihtilali sonucunda yeniden yürürlüğe girmiştir. 1921 Anayasası'nın (Teşkîlât-ı Esâsîye Kanunu) kabul edildiği 20 Ocak 1921 tarihi ile 1924 Anayasası'nın yürürlüğe girdiği 24 Mayıs 1924 tarihi arasında ise kısmen yürürlükte kalmıştır.