Ömer Seyfettin Kızıl Elma Neresi hikayesinin incelemesi

Konu: Süleyman padişahın, kendi halkının her sefere çıkmasında bütün halkın askerlerin “kızıl elmaya” diye herkes tarafından söylenmesi üzerine. Padişahın “kızıl elmanın” neresi olduğunu merak etmesi üzerine göstermiş olduğu çabayı anlatmaktadır.

Özet: Süleyman Padişah, bir sabah tahtında otururken bütün halkın hep bir ağızdan “kızıl elmaya” dediğini duyar. Ve vezirlerine kazaskerleri bir araya toplayıp “kızıl elma” neresi? Diye sorar. Hepsi farklı farklı yerler söylerler kimi “çin” kimi “maçin” diyordu. Padişah bu duruma çok sinirlenir ve “kızıl elmaya” diye bağıran halkın arasından üç kişi alınıp gelinmesini ister. Ve üç kişiyi alıp getirirler tek tek padişahın huzuruna çıkartılırlar. Padişah her gelene kızıl elmanın neresi olduğunu sorar. Ve her biri de aynı cevabı verir padişaha

-“sizin bizi götüreceğimiz yer” derler. Ve padişah halkın beni göndermek istediği yerden ve doğru söyleyen o adamların her birine üçer yüz kese akçe verir. Ve o günden sonra halkın “kızıl elmaya” diye bağırma sesleri daha da çoğalır.

Süleyman Padişah: Halkın kendisine sevgi ve saygı duyduğunu bilen ve vatanını ve milletini her türlü tehlikeden uzak tutmaya çalışan biri.

Ana fikir: İnsan farkında olmasa bile başkaları tarafından sevgi ve saygı duyulduğunu anlayıp aynı zamanda kendinden ne yapılması gerektiğini bilmesi.

Kişiler:

• Mahmut
• Ahmet Paşa
• Hadım Ali Paşa
• Sokullu Mehmet Paşa
• Haydar Paşa
• Ayas Paşa
• İskender Paşa
• Fakih
• Garip
• Yeniçeri askeri
• Bostancı

Ömer Seyfettin’in bu kişileri seçmesi milli bir konuyu dönemin zihniyetine uyarak anlatmak istemesidir. Bu kişiler olay örgüsüne bağlı olarak yapıyı oluşturan ve metnin temanın somutlaşmasında birer araç olarak kullanılan kişilerdir.