Ana Dili - Bahtiyar Vahapzâde

ANA DİLİ

Dil açanda ilk defa 'ana' söylerik biz
'Ana dili' adlanır bizim ilk dersliyimiz
İlk mahnımız laylanı anamız öz südüyle
İçirir ruhumuza bu dilde gile-gile.

Bu dil bizim ruhumuz, eşgimiz, canımızdır,
Bu dil birbirimizle ehdi-peymanımızdır.
Bu dil tanıtmış bize bu dünyada her şeyi
Bu dil ecdadımızın bize goyup getdiyi
En gıymetli mirasdır, onu gözlerimiz tek
Goruyub, nesillere biz de hediyye verek.

Bizim uca dağların sonsuz ezemetinden,
Yatağına sığmayan çayların hiddetinden,
Bu torpağdan, bu yerden,
Elin bağrından gopan yanığlı neğmelerden,
Güllerin renglerinden, çiçeklerin iyinden,
Mil düzünün, Muğanın sonsuz genişliyinden,
Ağ saçlı babaların aglından, kamalından,
Düşmen üstüne cuman o gıratın nalından
Gopan sesden yarandın.
Sen halgımın aldığı ilk nefesden yarandın.

Ana dilim, sendedir halgın aglı, hikmeti,
Ereb oğlu Mecnunun derdi sende dil açmış.
Üreklere yol açan Füzulinin sen'eti,
Ey dilim, gudretinle dünyalara yol açmış.
Sende menim halgımın gahramanlığla dolu
Tarihi verağlanır.

Sende neçe min illik menim medeniyyetim
Şan-şöhretim şahlanır.
Menim adım, sanımsan,
Namusum, vicdanımsan!
Milletlere halglara halgımızın adından
Mehebbet destanları yaradıldı bu dilde.

Bu dil tanıtmış bize bu dünyada her şeyi
Bu dil ecdadımızın bize goyup getdiyi
En gıymetli mirasdır, onu gözlerimiz tek
Goruyub, nesillere biz de hediyye verek.

Bahtiyar Vahapzâde

ANA DİLİ

Dilimiz çözülünce ilk defa “ana” deriz biz,
“Ana dili” adını alır bizim ilk dersimiz.
İlk şarkımız ninniyi anamız öz sütüyle,
İçirir ruhumuza bu dilde damla damla.

Bu dil bizim ruhumuz, aşkımız, canımızdır,
Bu dil birbirimizle ahd ü peymanımızdır.
Bu dil tanıtmış bize bu dünyada her şeyi.
Bu dil ecdadımızın bize koyup gittiği.

Ana dilim, sendedir halkın aklı, hikmeti,
Arap oğlu Mecnun’un derdi sende dil açmış.
Yüreklere yol açan Fuzuli’nin sanatı,
Ey dilim, kudretinle dünyalara yol açmış.

Sende benim halkımın kahramanlıkla dolu,
Tarihi yapraklanır, sayfa sayfa çevrilir.
Sende nice bin yıllık benim medeniyetim,
Şan şöhretim saklanır.

Benim adım sanımsın,
Namusum vicdanımsın.
Milletlere, halklara halkımızın adından,
Muhabbet destanları yaratıldı bu dilde.

Bu dil tanıtmış bize bu dünyada her şeyi
Bu dil ecdadımızın bize koyup gittiği
En kıymetli mirastır, onu gözlerimiz gibi
Koruyup nesillere biz de hediye verelim.

Bahtiyar VAHAPZADE

Bahtiyar VAHAPZADE (1925-2005)

Bahtiyar Vahabzade (Azerice: Bəxtiyar Mahmud oğlu Vahabzadə, 16 Ağustos 1925, Şeki – 13 Şubat 2009, Bakü), Azerbaycanlı şair ve yazar.
Çağdaş Azerbaycan şiirinin önde gelen temsilcilerindendir. Manzum
hikâye ve oyunlar da yazmıştır. Bazı eserleri: Menim Dostlarım, Bahar, Çınar, Sade Adamlar, Ceyran, Aylı Gece, Bir Ürekde Dört Fasıl, Kökler Budaklar, Dan Yeri, Açılan Seherlere Selâm, Özümle Sohbet...

dil açanda: Çocuk ilk konuşmaya başlayınca.
mahnı: Azeri müziğinde husûsî bir şarkı.
layla: Ninni.
gile gile: Damla damla
eşg: Aşk.
ehd-i peyman: Anlaşma, sözleşme.
tek: Gibi.
uca: Yüce.
ezemet: Azamet, büyüklük.
el: Vatan, memleket.
yanıglı: Yanık.
neğme: Nağme, güzel ses, şarkı.
Mil düzü: Azerbaycan'da Kür-Araz ovasının güney batısında Kür ve Araz çaylarının kavuştuğu yerde Kür çayının sağ sahili ile Araz çayının sol sahili arasında kalan düzlük.
Muğan düzü: Azerbaycan'da Araz Çayının ve Talış Dağları silsilesinin kuzeyinde bir ova.
iy: Koku.
agl: Akıl.
kamal: Kemâl, olgunluk.
cummak: Hücum etmek, koşmak.
yarandın: Yaratıldın.
Ereb oğlu: Arap oğlu, Arap milleti.
sen'et: Sanat (Burada şiir)
verağ: Varak, sayfa; belge.
min: Bin (sayı)
il: Yıl.
mehebbet: Muhabbet, sevgi.